Zakleszczenie, to taka sytuacja gdzie jeden wątek czeka na zakończenie drugiego wątku, aby otrzymać dostęp do sekcji krytycznej, a ten drugi czeka na zakończenie tego pierwszego.
Przeanalizujmy poniższy kod:
Zakleszczenie, to taka sytuacja gdzie jeden wątek czeka na zakończenie drugiego wątku, aby otrzymać dostęp do sekcji krytycznej, a ten drugi czeka na zakończenie tego pierwszego.
Przeanalizujmy poniższy kod:
Zespoły zawsze osiągające swój cel bez wysiłku, w sposób wydajny i kreatywny, oraz zmotywowany do ciągłego rozwoju, to zespoły, które można opisać za pomocą akronimu PERFORM.
Tworzenie historyjek użytkownika to pomysł twórców Extreme Programming (EX) czyli Kenta Becka i Martina Fowlera, który został później przejęty przez Scrum’a jako jeden z artefaktów.
Historyjki użytkownika realizują manifest Agile a w szczególności dwa jego elementy:
Działające oprogramowanie ponad obszerną dokumentację.
Współpracę z klientem ponad formalne ustalenia.
Przykładowy szablon historyki:
Lock to tak naprawdę System.Threading.Monitor. Napiszmy, skompilujmy, zdekompilujmy i przeanalizujmy kod, w którym tworzymy sekcję krytyczną przy użyciu słówka kluczowego lock.
Pierwszą rzeczą jaką należy zrobić to ustalić wspólny cel nadrzędny dla naszego zespołu. Najważniejszą potrzebą każdego z pracowników jest możliwość samorealizacji. Stworzyć wspólny cel nadrzędny – to podstawa.
Należy uzgodnić z zespołem wartości jako wyznaczniki oraz to w jaki sposób będziemy osiągać cel nadrzędny. Wspólny cel nadrzędny określa co uczestnicy zespołu chcą osiągnąć i dlaczego ze sobą współpracują, nadaje znaczenie i sens pracy, wszyscy wiosłują w tym samym kierunku. Zespół musi wyznaczyć zasady (wartości), które będą służyły podczas dokonywania wyborów aby osiągnąć cel nadrzędny.
„Rozpoczęcie pracy od połknięcia „żaby” gwarantuje przez cały dzień poczucie zadowolenia wynikającego ze świadomości, że już nic gorszego nie może ci się dzisiaj przytrafić.”
Brian Tracy „Zjedz tę żabę.”
Jest masa książek na temat samo-motywacji i organizacji swoich zadań w czasie oraz prawdopodobnie w większości z tych książek jest coś wartościowego. Trzeba jednak czytać tylko książki bardzo dobre, bo na dobre brakłoby nam życia. Jestem przekonany, że książka „Zjedz tę żabę” należy do tych najlepszych z grupy bardzo dobrych książek.